رابرت جوان، در ایران ماند، با عنوان «رابرت میرزا»، مورد توجه پادشاه صفوی قرار گرفت و ازدواج کرد. او با لباس و تاج قزلباش و بهعنوان سفیر ایران، به اروپا و دربار پادشاهان مختلف مسیحی فرستاده میشد تا همه را علیه حکومت عثمانی، متحد کند.
و در پس آن یک معبد چوبی ریز و کهن. چوبکهای عود در جلو معبد میسوزد و بر یک سنگ برپا ایستاده قدیمی این حرفها نوشته شده است: آه، اینجا کوزونکی با ایمان آرمیده است.»
مجموعهای از سفرنامههای مسافران قاجاری به روسیه، شامل نوشتههای ناصرالدینشاه.
سفر ابن بطوطه در فاصلهی سالهای ۷۵۴- ۷۲۵ هجری قمری اتفاق افتاد. در این مدت، او از بیشتر شهرهای مهم آن روزگار و بخش بزرگی از آسیا و آفریقا و قسمت کوچکی از اروپا – مصر، شام، فلسطین، حجاز، عراق، ایران، یمن، بحرین، ترکستان، بینالنهرین، هند، چین، جاوه، شرق اروپا و آفریقا و مراکش – دیدن کرد.
او پس از بازگشت به کشور نوشتن سفرنامههایی را آغاز کرد که تصویر دست اول و یگانهای از فرنگ را پیش روی خوانندگان قرار میداد.
شیندلر در زمان اقامتش در ایران، با سفر به گوشهوکنار کشور، اطلاعات بسیاری از تاریخ، جغرافیا، فرهنگ، زبان و... ایران گردآوری کرد. ارزش و اهمیت نوشتههای وی تا جایی است که در ویرایش یازدهم دانشنامه بریتانیکا، مقالاتی از او نیز به چشم میخورد.
در مجموع میتوان گفت گرچه «چین و ژاپن» شرح مشاهدات سفر مولف در دو مقطع زمانی متفاوت به این دو کشور است، اما تنها گزارش یک سفر نیست، بلکه گنجینهای از فرهنگ و تاریخ این دو سرزمین را با زبانی ادیبانه و نگاهی رمانتیک پیش روی خواننده میگذارد.
تجزیه و تحلیل، سبکشناسی، توجه به اماکن جغرافیایی و تاریخی و مذهبی، توجه به آداب و رسوم و مسائل فرهنگی مردم مناطق مختلفریال وضعیت راهها و حمل و نقل، داد و ستد، نوع غذا و معیشت مردم، خلعت دادن مهتران به کهتران و دهها نکتهی دیگر را میتوان در سطرسطر این سفرنامه خواند.
تابستانی غنی و پربار برای نوجوانان با معرفی بهترین رمانهای جهان
بخش مهمی از مجموعه سه جلدی هربرت به کشور ایران، مسائل اجتماعی و اقتصادی آن، شهرها، باغها، علوم جغرافیایی، تاریخ، باستانشناسی و حتی مسائل مربوط به رام کردن حیوانات، اختصاص دارد. تصاویر مستند و بسیار ارزشمندی چون قدیمیترین تصویر از میدان نقش جهان، پرتره شاه عباس، تصاویر مربوط به نحوه پوشش طبقات مختلف جامعه ایران، نحوه پوشش زنان ایرانی و اهالی نقاط مختلف کشور، اهمیت سفرنامه هربرت را نسبت به موارد مشابه، مضاعف میسازد.
ادوارد براون، شرقشناس فقید بریتانیایی، در کتاب «یک سال در میان ایرانیان»، سفر پر ماجرایش به ایران در اواخر هتل و اقامتگاه قرن نوزدهم را شرح داده است.
جمعه، چهاردهم جمادیالثانیه، منزل دوازدهم. صبح سوار شده به راه افتادیم. از کوچه باغات زیاد گذشتیم تا به صحرا افتادیم. راهها خیلی باصفا بود. این راه امروز خیلی مصاحبه و تجربه سفر شباهت به راه جاجرود داشت. سه ساعت که راه رفتیم، یک چشمهٔ آبی بود.
وقتی که در قرن هفتم، پیروان جنگاور پیغمر به دنبال تسخیر ایران، سلسلهی پادشاهان باستانی و دین رایج آنان را از میان برداشتند، در مدت چند سال، چنان تغییری در اوضاع مملکت پیدا شد که مشابه ان در تاریخ دیده نمیشود. در سرزمینی که قرنها، سرودهای باستانی اوستا خوانده میشد و آتش مقدس افروخته مانده بود، روحانیان زرتشتی به ضرب شمشیر نابود شدند، کتب باستانی در شعلههای آتش سوخت و از پیروان بیشمار دین کهن، کسی باقی نماند غیر از گروه کوچکی که به سواحل هندوستان گریختند.
سفر بزرگترین آموزنده تجربه و بینش به انسان است . از مدتی قبل من و خواهرم و یکی اخبار گردشگری ازدوستانم تصمیم گرفته بودیم